TAVŞANTEPE

 

Üç yıl önceki ilk ziyaretimde ne hissettiysem, neredeyse aynısını hissettim bu gidişimde; hayranlık!

Ormanın kıyısındaki bu yeşillik benim hayattaki tek mülküm.

Üstelik o kadar değerleniyor ki günden güne, galiba aynı zamanda şu ana kadar yaptığım en iyi  maddi ve manevi yatırım. Zira ev alma komşu al, bizim oralarda "toprak alma komşu al" olarak düşünülebilir.

 

 

Tavşantepe' nin çiçeği, böceği, ağaçlarının şarkısı, yıldızların kapı önlerine inişi, şişelerce içsen sarhoş etmeyen havası ve daha öyle çok hediyesi var ki... Mesela kuş kadar kocaman arıları, ormanın ortasında tek başına yaşayan kedileri var. İnanılmaz lezzette baklaları - tabii ki asıl olan pişiren ve pişirirken içine kattığı sevgidir:)- ve arpa başaklarından oluşan yemyeşil bir denizi!

 

 

Hangi birini anlatsam diğeri gücenecek diye yazamıyorum. Fakat sanırım bir "Tavşantepe Günlüğü" tutmanın zamanı geldi. Çünkü artık dikilecek ağaçlar belli olmaya, havuzun yeri, suyun iniş yolu konuşulmaya başlandı. Üstelik bu gidişimizde ilk kez neredeyse tüm komşular bir aradaydık! Sadece Hakan'ın ailesi bizimle değildi, ama hiç planlanmamış bir buluşma için fazlasıyla başarılıydık.

 

 

Tavşantepe'deki en güzel şeylerden biri Yusuf Amca'dır. Hakan, onun sinemayı bırakıp, yeni bir isim ve kimlikle buralara yerleşmiş ünlü bir aktör olduğunu düşünüyor!! Açıkçası olabilir, zira ben de Hakan'ın kayropratik uzmanı kimliğine bürünmüş bir ralli pilotu olduğunu düşünüyorum!!

 

 

Maceranın tümünü yazarsam doğaya aşerenlerin üzüleceğini düşünerek ne "melek" gibi bir kadının araziye dikeceği masalsı heykellerden, ne de ekolojik havuzumuzdan ve şifalı bitki öbeklerimizden bahsetmeyeceğim:)

 

 

Et severleri ve hamur oburlarını düşünerek her fırsatta oğlak kesmeye çalışan Mehmet Usta'yı ve Senem'in bazlamalarını, keçi peynirlerini de anlatmayacağım:)

 

 

Bu kadarı haftayı zorlanarak geçirmenize yeter de artar diyerek, müsaadenizle okula gidiyorum.. Verdiğim geçici rahatsızlıktan ötürü çaresizim:)

 

Sevgiler...