DÖNDÜM

 

Aylar önce gitmiş gibiyim... Oysa sadece bir hafta oldu. Ve sadece yedi günde ardımda bıraktığım şehir gibi benim de ruh durumum çok değişti.

Farklı bir coğrafyada yedim, uyudum. Yürüdüm, yazdım.

Üşüdüm.
Ama daha çok düşündüm...

Bazı kelimelere ve ardımda bıraktığım anlara uzun uzun takılıp, onlarca defa kafamda evirdim, çevirdim.

Yorulup, yerine bıraktım.

Güzel insanlarla, aile olmanın anlamıyla selamlaştım.
Anladım. 

Üzüldüm.

Giderken çantama koymadıklarım, çoraplarıma saklanmış meğer! Bir kısmını, Sami geleneklerine özenip, dağdan  yuvarladım.

İnanır mısınız, kendi rızasıyla atlayanlar da oldu, "gitmem!" diye direnenler de...

Elim kolum, içim dışım, varım yoğum* döndüm.

Döndüm.

Dön-düm.

 

*N. Artam