Bilinçaltım ne varsa kustu dün gece. Hatirladiklarim ufak tefek şeyler. Bir kısmı tamamen gün içindeki gündemim. Evirip çevirip senaryo yazmışım. Ama bir kısmı içimde kalanlar....
Yasayamadığım, yarım kalmışlıkları rüyamda tamamlama çabası... Ne hazin.
Bu sabah tercih edilmedigim paralel hayatın kokusuyla uyandım. Gözlerimi açtığımda gözlerini gördüm. İlk defa korkmadım senden. Çok kar yağmıştı rüyamda, üşüyerek uyandım.
Sen benim mevsimsiz hikayemsin. Ben senin neyinim?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder