9 Haziran 2022 Perşembe

MİSAFİR

İçimde bir şair var. Benim şansım, onun şanssızlığı :) Onu duyuyorum, duyuramiyorum. Şiir yazmayı bırak, okumayı beceremem ben. Ama içimde bir şair var, dün geldi, derste, çocukları izlerken. Aniden oyunu bıraktım ve onlara mezun olup giderlerken neler söylemek istediğimi düşündüm. Hayatlarını az acılı, bol neşeli kılmak için minicik bir not yazsaydım ve bir an bir yerde işe yarasaydı diye hayal ettim. Ve kayboldum renkli kağıtlar ve kalbimden yükselen koruyucu dilekler arasında.

Bu sabah yine o şairle uyandım, içimde. Kargaları, serçeleri, ağacın yapraklarından gelen sakin hisirtiyi duymama yardım ediyor. Gözlerimi kapatıp rüzgarın yönünü, o yöndeki ağacın yaprak yapısını hayal ediyorum. Ne güzelmiş insanın içine şair yerleşmesi! 

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Dün bir ağacın altına uzandım elimde Hermann Hesse'nin kitabı duygularımız o an hissettiklerimiz öylesine benzer ki dedim ki benden önce yazmışsa suç bende mi? :))

"Üzgün olduğumuzda ve hayata katlanamadığımızda bir ağaç şöyle konuşabilir bizimle: Sus! Bak bana! Yaşamak kolay değil, yaşamak zor değil. Bunlar çocuksu düşünceler. Bırak konuşsun içindeki Tanrı, o zaman susacaklar. Yolun seni anandan ve yurdundan uzaklaştırdığı için endişelisin. Ama attığın her adım, her yeni gün seni anana yaklaştırır. Orası ya da şurası değildir yurdun. Yurt ya içindedir ya da hiçbir yerde.
Yollara düşme özlemiyle kederlenir yüreğim, akşamları rüzgârda uğuldayan ağaçları duyduğumda. Sessizce, uzun uzun dinlerseniz, bu özlemin esası da anlamı da çıkar ortaya. Sanıldığı gibi acıdan kaçıp gitme arzusu değildir bu. Yurda, ananın belleğine, hayatın yeni kıssalarına duyulan özlemdir. Eve götürür insanı. Her yol eve götürür, her adım doğumdur, her adım ölümdür, her mezar anadır.
Böyle uğuldar ağaç, çocuksu düşüncelerimizden ürktüğümüz akşam vakitlerinde. [...] Ağaçları dinlemeyi öğrenen, ağaç olmayı arzulamaz artık. Kendisi dışında başka bir şey olmayı arzulamaz. Yurt budur. Mutluluk budur..

Demem o ki Sevgili Elvan gözlerimi kapattığımda her ikinizin de dediklerini yüreğimde hissediyorum. Oysa ki içimde ne bir şair ne de bir yazar var.

Fortunata dedi ki...

Ne mutlu bana ki o güzel kitabiokudum. Ardından da şu Alman korucunun yazdığı Ağaçların Gizli Yaşamı.

Adsız dedi ki...

O kitabı da şiddetle tavsiye etmişti Biri listemde.