Merhaba,
Aynı yıl içinde iki kez mazeret izni kullanmak hoş değil farkındayım. Ama bir süre yazabileceğimi sanmıyorum. Yine de umutsuz değilim, yalnızca ihtimali haber vermek istedim. İşin aslı, çillerim dökülmüş, muslukçu derdime çare bulamamışken yapabileceğim tek şey yazının esirgeyici kanatlarına sığınmak... Bunun farkındayım. Yanımdan gelip geçen onca şeyi görmeyen ben hiç olmazsa bunun farkındayım. Farkındalığıma yardım ettiği için Pelin'e minnettarım.
Okumaya çalıştım bu sabah beceremedim, yazmak istedim harflerin bacakları titredi, düştüler. Anladım ki kendime izin vermeliyim, anladım ki ben disiplinsiz bir okur yazarım. Ve anladım ki bana benden gayrısı yalan.
Bir kalemin üzerinde dengede durmaya çalışıyorum. Sırada bekleyen yazılar var, yaz bitmeden yazılıp çizilmesi gereken. Aslında hepsini bir çırpıda yazmak istiyorum. Bir döküm yaparsak:
dedem ve babam hakkında yazmalıyım,
kuzenin düğünü,
gemiyi terk eden fareler,
ilk tekne transferim ve
külkedisi hakkında da yazmalıyım.
Sıralama bu, huzurlarınızda en miskin ben.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
....dinlenmekte ruhu çalıştırır bazen...
merak etme, bu dönem senin için miskinlik değil, birikme..baksana miskin insanın dolabında bu kadar askıya alınmış konusu olur mu...
:)
herkesin dinlenmeye veya tembel olabilmeye hakkı var... Kendini sıkmaya çalışman ne kadar da mazohistce.. varlığının değeri yeter, aklında yazıya dökülmemiş halleriyle varlar ya, ona bile sahip olamayaları düşün. Hiçbir konuda ne fikri, ne sözü, ne yazacağı olamayacak kadar motomod olanlar... Sen süpersin
Yorum Gönder