13 Nisan 2016 Çarşamba

ZAMAN


Zaman her şeyin ilacı...
Öyle gerçekten.
O kadar güçlü ki, insanın kendine öfkesini bile silip süpürebiliyor.
Kızmayı, kırılmayı da anne ve babamızdan öğreniyoruz.
Onlar gibi düşüp, onlar gibi ağlıyoruz..
Tıpkı onlar gibi kin besliyor ve affetmekte zorlanıyoruz.
İyi de her şey birilerine benzerken, onlar gibiyken,
biz dediğimiz ne ola ki?

Hiç yorum yok: