6 Kasım 2016 Pazar

İÇ SOĞUMASI

 
 
 
 
Tanıdığınız kışlara, kutup dairesine yakın enlemlere benzemez... Bir tür buzul çağıdır ve bazen aylarca bitmez... İç soğuması organlarınızı değil, ruhunuzu dondurur. İnsanı o en kaçtığı, her saklandığında sobelendiği sorulardan birine maruz bırakır.
 
Neden sevmek bu kadar zordur? Neden insanlar bizi sevmek için koşullar öne sürerler?
Daha başarılı olsaydım...
Kime göre?
Daha güzel olsaydım...
Kime göre?
Keşke şunu değil bunu okusaydım...
Kime göre?
Daha tatlı dilli olsaydım...
 
Sevmek koşullu bir eylem değildir. Bir kez sevdik diye ömür boyu sadık kalınacak akit de değildir. Her daim aynı hızda sürülecek bir otomobil dersen, hiç değildir.
 
Sevmek bütün bunlardan bağımsız, bizim bizzat yarattığımız ve ancak bizim sürdürebileceğimiz bir mucizedir.
 
Dükkandan aldığın iki bin dolarlık köpeği sevmek, olsa olsa güzeli sevmektir. Köpek hastalandığında, uyuz veya yatalak olduğunda da onu sevecek misin?
 
Senin seçimlerini yaşamadığım için benden vazgeçmek istiyorsan, olur. Ama sırf yolumu beğenmediğin için her canın istediğinde beni hırpalayabileceğini zannediyorsan yanılıyorsun...
 
Sevmek bence nasıl bir şey biliyor musun? Bak anlatayım.
 
Artık yaşamayacağını bildiğin bir hastayı ziyaret ettiğinde yüzüne acımak değil, gülümsemek ve şefkat yerleştirmek gibi...
 
Seni bir çuval altına değişen insanın, çocukluğuna merhamet edip, anlamak ve mutlu olmasını temenni etmek gibi..
 
Artık aynı gökyüzünü paylaşmadığın canının parçası insanları unutmamak gibi...
 
Bir zamanlar pek değer verdiğin dostunla on yılın ardından karşılaştığında "çok kırgınım sana" diyerek, sımsıkı sarılmak gibi....
 
Sevmek, değiştirmeye çalışmadan anlamak, olanı olduğu haliyle kucaklamak gibi...
 
Sevmek biri gitmek istediğinde, "hey nereye?" demek gibi...
 
Bir iç soğuması yaşadığım doğrudur. Bu soğumanın ıssızlaştırdığı ve bütün acı soğuklar gibi içimi yaktığı da doğrudur. Her gece kalbimi ellerime alıp, sıcak hava üflediğim, bağıra bağıra ağlamamak için ağzımı kapattığım ve kırgınlığın zirvesinde soluksuz kaldığım...
Bunların her biri gerçek....
 
Şimdi tek istediğim neden etrafımda bu denli sevgisiz ya da sevgisini ifade edemeyen insan olduğunu ve neden durmadan yolumun onlarla kesiştiğini anlayabilmek..
 
İç soğuması ruh donmasına götüren acımasız bir girdap. Artık çırpınmayacağım..
 
 
 
 
 

Hiç yorum yok: