Uzun zaman sonra tekrar yolum düştüğünde "ah ya ne kadar özlemişim" dediğim semtler, hasret kalıp kucaklaştığım dostlar, her dinlediğimde gözlerimi yaşartan müzikler ve uzun süre önce okuyup, en sevilenler rafında tozlandırdığım kitaplar...
Ve o kitaplardan iç sızlatan cümleleri hatırlatan insanlar... Adamlar...
I stayed with fortunata for one month, learning more about her ways and something about my own. She told me that for years she had lived in hope of being rescued; of belonging to someone else, of dancing together. And then she had learned to dance alone, for its own sake and for hers.
"And love?" I said.
She spread her hands and gave me a short levture on the habits of starfish.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder