Çocukken de sevmezdim, şimdi de sevmiyorum. Ortak yaşam terbiyesi olmayan aşağı tabakaya en hafifinden gıcık oluyorum. Evet ya, samimiyetle gıcık oluyorum.
1789 Fransa ile mi sınırli kalmış? Vah vah. Önce fakirleri, sonra da mavi kan delisi pislik soyluları yok etselermis ya! Kimse beni düşünmemiş!
Ulen ben sizin köyün meydanında don atlet geziyor muyum avamlar? Sevimsiz veletleriniz çigrinirken pis pis bakıyor muyum? Leş gibi lokantalarda yemek yerken sesim mi çıkmış? Burnunu kıçını kaşıyan kaveciden kahve bile içtim be!
Sevmiyorum sizi kardeşim. Bacaklarını yaya yay a oturan, otobüste rahat rahat telefonla konuşan tavriniza ifrit oliyorum. Türkü desen O hate türkü! Toplasan üç beş Ege türküsü, bir iki de Kürtçe. Gerisine uyuzum.
Yıllar sonra yaptığım su otobüs yolculuğu üç saatte hayattan soğuttu! Oysa eskiden, yani gençken güle oynaya giderdim Anadolu'ya. Sevecendim. Naziktim. Anlamaya hevesliydim.
Bitmiş. Bilgidigin orta yaşlı İstanbullu teyzeyim ben. Hani şu otobüste kitap okuyan sevimsiz tiplerden. Havalandırmadan katiyyen memnun olmayan. İşte o benim, ta kendisi!
Neyse son iki saat!!!!! Evlat olsan sevilmezsin şehirler arası otobüs!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder