
Bir yolculuğumuz var, bunu anladım. Sen de anladın. Sadece nereye, ne zaman bilmiyoruz.. Boşver yahu, vakti geldiğinde öğrenmeyecek miyiz nasıl olsa? Biz yolun çoğunu yürüdük, artık aynı gezegende, aynı gökyüzünün altında uyandığımızın farkındayız. Ve ikimiz de biliyoruz ki bu az şey değil... Birini fark etmek, onu fark ettiğine şaşırmak, şaşkınlığında selamlaşmak az şey değil... Heyecanlı mısın dersen, daha çok meraktayım. İçimde bir gülme isteği ve dudaklarımı kocaman bir kahkahaya açmaktan çekinen korkularım var. Oysa güldükçe güleceğimi biliyorum, tıpkı ağladıkça ağladığım gibi..
Bak bakalım içine, bana doğru minicik adımlarınla gelirken neyi eşitliyorsun gönlündeki kapta?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder