Entrika, şike, dönme dolap ve hatta inanmazsın, "olmasın ama ölmesin" nidalarıyla, Türk filminden hallice akrabalık ilişkilerim var elhamdülillah. Şaka yapmıyorum; ben diyeyim karabasan, sen de gündüz sanrısı!
Teyzemin teşhisi kondu: iliğini, kemiğini tüketme, kanını kurutma hastalığı.* Sen yine şakacı dedin bana içinden ama değilim, teşhis bu. Tedavi ise bilirsin, kemo.
S.kerler böyle işi di mi? Di, di sayın okuyucu di. Ama napcan, ne gelirken, ne de giderken benden icazet alan yok!
Haber netleşeli henüz yirmi dört saat olduğundan zahir, şoke durumum sürmekte. Zira ne kadar bilirsen bil, o içindeki umut kırıntısı tüm bilmelerini ham yapıyor. Ağlama, zırlama, ah vah fazında değilim. Daha ziyade "eyvah canım yanacak kalbimi nerelere saklasam?" tadındayım. Aaa bak bak ne dicem, galiba bu yüzden sabah sabah biri dürtmüş gibi dip köşe dolap üstü ne varsa temizlemeye kalktım. Ay bak yazmak ne kadar faydalı; sana anlatacağım derken idrak ettim atak gibi gelen ev temizliği hallerimi.
*multiple miyelom
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder