Mutluluğun lastik misali uzaması, bir günden ertesi güne sarkması, hatta bırak onu, sabahtan akşama yayılması yani durmaksızın devam etmesi, hiçbir zaman yaşamın vaadleri arasında olmadı. Sadece insan gerçeği anlamadı, anlayarak varolmayı seçmedi. Anlamazdan gelmek sarsak doğasıyla daha uyumluydu.
*Kalben
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder