Hayatım parmağımdan kayıp gitmiş bir yüzük. Sanki plajda geçirilen güzel bir günde, denizde kaybettim onu. Öylece, ansızın kaydı parmağımdan. Dolandım, dolandım, bulamadım... Kumlar kalktı, görüş alanım azaldı, yüzüğüm yok. Hayatım yok.
Sonra başkalarının kaybettiklerini aramaya başladım; onların kovaları, kürekleri, mayoları, küpeleri, rüzgara kapılıp uçan topları... Derken, derin sulara gelip hayatın kıyısından uzaklaştım!
Yönümü, iç yurdumu yitirdim. Yazarak, sadece yazarak su üzerinde durmayı öğrendim. Ölümü yazdım, doğumu yazdım. Ama hiçbir zaman aradaki süreyi yazamadım... Hayatı yazdıysam da, hayatımı yazamadım.
Depresyon dileğim, aslında durma dileğim. Gugukkuşu, haklısın; nicedir durmak istiyorum. Durmadan yüzüğümü bulamam. Durup aramam lazım. Bulup parmağıma takmam lazım.
Bu yaz, suların durulmasını, hayatın bana dönmesini ve zamanı gelene kadar da bende kalmasını diliyorum...
*Fotoğraf Ahmet ER
4 yorum:
cep telefonundan yolladığım yorumlar geldi mi bilmiyorum. Onedenle tekrar yazmak istedim. Seni çok iyi anlıyorum bu aslında anlamaktan ziyade senin aynanda kendimi görmek. Sürekli kendini etrafını tırmalayan, anlamsızca bir hareket içinde olan bu anlamsız çabadan yorgun düşmüş ancak kendini durduramayan bir yaratık gibi hissediyorum bazen kendimi. Geçmiş ile gelecek arasında koşuşturmaktan şapşala dönmüş bir ucube gibiyim. Geçmiş ve gelecek arasındaki salınımdan tüm hüzrelerim aptallaşmış durumda. Tıp oyununda olduğu gibi biri tıp dese ve herkes sussa, zihnim sussa, salınım dursa öylece kalakalsam...Ama umutluyum çünkü en azından durumumun farkındayım nadiren kısa anlarla sınırlı olsa da sarkaç duruyor ve ben seni seviyorum.
İmza: Hala sünger bob izleyen aslında sadece sünger bob izleyen guguk kuşu.
Yaşasın Sünger Bob! Dinlenelim ve devam edelim bence:)
bu arada gelen tüm yorumları yayınlıyorum. yoksa bana ulaşmayanlar da mı var???
Hayır cep telefonunda gönderdiklerimde sorun oldu bence.
Yorum Gönder