https://gaiadergi.com/kutup-ayisi-arturo-30-mutsuz-yilin-ardindan-hayvan-hapishanesinde-delirerek-oldu/
Haber beni çok üzdü. Uzun zamandır bir habere bu denli üzüldüğümü hatırlamıyorum...
İnsan nasıl bir canlı?
Ne kendine, ne de etrafına zarar vermekten zerre kadar çekinmeyen, bencil, empatiden yoksun, sabit fikirli.. Bütünün hayrına düşünmeyi çoktan unutmuş!
Oysa geçen gün anlattım birine "kurda, kuşa, aşa hikayesini."
Nasıl hayretle dinledi... Geldiğimiz yer, her birimizi bu kadar mutsuz ederken, neden ısrarla çirkinleştiğimizi anlamak zor..
Lütfen çocuklarınızı hayvanat bahçelerine götürmeyin! Başka bir canlının mutsuzluğu pahasına eğleniyor olması çok aptalca! Ve lütfen sırf birkaç dakika eğlenecekler diye canlarının istediği gibi çiçek kopartmalarına ( onlar büyüyünce çalı çırpının yanından geçerken laf olsun diye kopartan insanlara dönüşüyorlar! ) veya hayvanları rahatsız etmelerine göz yummayın. Gezegendeki varlıklarını bu kadar önemsemesinler.
Bugün doğaya acımayan çocuk yarının insana acımayan, herkes ve her şey ona hizmet etmeliymiş yanılgısına düşen yetişkini olacaktır. Oldu da zaten. İki kış önce Bağdat Caddesi'nde yürürken insanların birbirine nasıl davrandığını unutamıyorum... O kadar geriye sarmaya da gerek yok aslında; otobüse binip, kapının ağzına kamp kuranlara artık dayanamıyorum. Birilerinin içeri girmeye çalışıyor olması nasıl da umurlarında değil...
Bu duyarsızlık taa o ilk anlardan başlıyor. Of, çok üzüldüm ben bu habere!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder