Herkesi anlayabilmek isterdim. Korkularını, arzularını, kırgınlıklarını, umut ve umutsuzklarını. Anladım ki bu istediğim gerçekleşmesi pek mümkün değil. Kendini anlatmak, iyi kılmak ve dayanışma içinde olmak istemeyenlerle olmadı, olmayacak. Kabul ettim sanırım.
Dolunay affetmek için uygunmuş. Öyleyse affediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder