Bugüne kadar yaşadığım önemli önemsiz tüm sağlık sorunlarımı alt alta yazsam şunu görüyorum, neredeyse hepsi bedenimin sol tarafında!
Sebebi ne midir? Tesadüftür!
Yıllardır hatta abartayım çocukluğumdan beri onlarca mantıkla, bilimle açıklanamayan şeye tanıklık eden, bir kısmını bizzat deneyimleyen ben, hala sağ beyin yokmuş, onu işe almamışız gibi inat ediyorum. Sezgilerime güvenmeyi neden göze alamıyorum? Niçin diğerleri tarafından nasıl algılandığım bu kadar önemli? Bitkilerde şifa ararken, kucaklaşmaların büyüsüne inanırken, neden bütün bunlara uzakmış gibi yaşıyorum. Neden derse gelen öğrenciye sadece kabukla ilgilendiğimi söylüyorum? Kaçtığım, sakladığım ne ki?
Nefessiz doğmuşum ben. Ağır bir doğum travmasıyla.. "Simsiyahtın" diyor annem.. "Ve dakikalar sonra sesini duydum.."
Buraya gelmek istemedim mi? Ya da neden son anda fikrimi değiştirdim ve geldim? O annemin nefessiz kaldığımı düşündüğü anlar hücrelerime nasıl kaydedildi? Şimdilerde hala zaman zaman ayağıma dolanan endişe ataklarında doğum anımın etkisi nedir?
Yoluma çıkan insanlarla yaşayacağım ve yaşayamayacağım şeyleri hissedebildiğimi söylesem? Söylemem, deli dersiniz. Başka hayatlardan tanıştığım insanlarla karşılaştığımda onlara doğru çekildiğimi anlatsam? Kendimi ateşe uçan pervane gibi durduramadığımı... Sonra da olmadık nedenlerle oradan kaçmaya çalıştığımı.. Yanaşma ve kaçınma haliyle kıvrım kıvrım kıvrandığımı...
Sol yanım artık sağlıklı olsun. Sol yanım da hakkı olan ilgiyi, sevgiyi görsün istiyorum. Kırk üç yaş kendime şefkat yaşım olsun, sevecen, içinden geçtiği tüm hayatlara eyvallah diyerek yaşadığım yıllara ilk adımım olsun.
1 yorum:
canımm
Yorum Gönder