SEVİYORUM SENİ PAZARTESİ PAZARI:))

Efendim, bizim mahalleye çok yakın iki pazar kurulduğundan sanki daha önce bahsetmiştim. Bunlardan biri Perşembe pazarı olup daha ziyade kıyafet satılan, uçsuz bucaksız bir oluşumdur. Diğeri ise daha sakin, az kıyafet, bol yiyecek alabileceğiniz ufak tefek Pazartesi pazarıdır. Pazartesi pazarının fiyatları daha uygun, müşterisi daha sakindir. Diğer tarafataki itiştirilme ve çekiştirilme durumları burada yaşanmaz. Üstelik pazarcıları da daha kibar ve sevecendir.

Alırsınız sırt çantanızı çıkarsınız pazara. Tanıdık pazarcılarla sohbet ede ede, yavaş yavaş sırt çantası dolar. Sadece midenize değil, ruhunuz için de gıdadır pazar. Hepsi olmasa bile çoğu pazarcı sebze ve meyveyi eliyle seçip getirmiştir oraya ya da en azından tezgaha dizmiştir. Ben genellikle "siz benim için seçer misiniz?" derim. O zaman pazarcı memnun olur. Herkes kendisine güvenildiğinde memnun olur. Bu tavır zaman zaman azıcık zarara sebep oluyor tabii, mesela eve geldiğimde çiçeklenmiş bir brokoli ile karşılaşabiliyorum. Yine de pazar ve pazarcı kültürünü sevdiğimden iki çiçeklenmiş brokolinin canımı sıkmasına izin vermiyor ve dikkatimi başka bir pakete yönlendiriyorum.

Zor iş pazar kurmak. Sabahın köründe kalkmak, çamurda, kışta yollara dökülüp, gün boyu üşüyerek ekmeğini kovalamak..

Saygı duyuyorum onlara, hal hatır sorup, hayırlı iş diliyorum. Kuruyemişcimi asla aldatmıyor, bal kabağını daima aynı amcadan, pazı ve lahanamı aynı teyzeden alıyorum. Bu hafta fazla ucuzdu pazar... Üzüldüm! Neredeyse her sebzenin kilosu bir lira idi. Olmadı en fazla iki lira! Ne kazandı ki bu insanlar şimdi? Yirmi liraya bu haftanın bütün sebze ve meyvesini aldım almasına da, sevinemedim.. 

Sanki birilerinin cebinden para çalmış gibi hissettim kendimi. Neden bu işin ortası bulunamıyor diye aklıma takıldı şimdi.. Bu kadar soğuk ve yağışlı bir günde evine dönen pazarcıları düşündüm.. Allah hepimizin yardımcısı olsun demekten kendimi alamadım...

Neyse, seviyorum seni Pazartesi pazarı! Dilerim hep ol hayatımda:)