28 Mayıs 2012 Pazartesi

KUZEY DENİZİ'NE VEDA

"Gideriz di mi hocam?"
"Gideriz kızım"
"Kaç gün sürer?"
"Nereden gideceğimize bağlı.Mevsim de önemli."
"Peki kanallardan da geçeceğimize göre hareketli salma lazım değil mi?"
"E tabii."
"Ah ya, acaba Kuzey Işıklarını görme zamanına denk getirebilir miyiz?"
"Neden olmasın, olur tabii. Sen sponsor buldun galiba?"
"Daha değil hocam ama vallahi gideceğiz.."

Özür dilerim hocam, gidemeyeceğiz. Ertelediğim pek çok plan gibi sizinle Kuzey Denizi'nde yelken açmak da bir hayal olarak kalacak. İçimdeki pek çok gerçekleştirilememiş, kimbilir belki de yeteri kadar istenmedikleri için durmadan gelecekte bir güne ertelenen hayaller gibi.

Geniş zamanlar bekledik, sponsor bulacaktık... Aradım mı? Yooo. Sizin kadar tutkun değildim belki  denize. Belki de sizin yaşlandığınızı, hastalığınızı bilmek, görmek istemedim..
Kimbilir kaçıncı yenilgim bu zamana? Kimbilir kaçıncı iç çekişim tembelliğim karşısında.
Birlikte oraya gitme şansımızı yitirdik. Yataktan kalkmayacağınızı biliyorum artık. Bir hastanın ne zaman orada çivilenip kaldığını kalbim çok eskilerden hatırlıyor. İçi boşalan derinizi, ağrıdan değişen sesinizi, artık bana bakmayan gözlerinizi öyle iyi tanıyorum ki...
Belki de bu yüzden erkenden veda etmek istedim size. Veda anı geldiğinde yapamamaktan korktum.

Elimde güzel zamanlarımız var sadece. Geçmiş zamanlarımız. Gece seyirlerimiz, tekne transferlerimiz, fırtınada dalgalar boyumu aşarken kanadınızın altında bağıra bağıra şarkılar söyleyişimiz... Dergide yazımız yayınlandığında havalara uçuşumuz. Kalamış Yelken Kulübü'ndeki yaşlı amcalara takdim edilişim... Orhan Abi ile yaptığımız hız denemeleri! Hikayelerimiz, marinada sucuk partilerimiz.

Birgün bir çocuğu büyütme fırsatım olursa ona Rüzgar diyeceğim. Onu su kıyısında sizinle yaşadığımız maceraları anlatarak büyüteceğim. Dalgalardan korkmamayı, dümende rüzgara teslim olmayı göstereceğim. Bunu da sizinle yapmak isterdim. Üçümüzün yelkene çıktığımızı düşünüyorum da... Canım yandı birden.

Dualarım sizinle. Gerçekleşmeyeceğini bildiğim bir mucize için yalvarırken, bana bıraktığımız bunca güzel anı, sevginiz, emeğiniz ve içimi kaplayan deniz sevgisi için minnettarım. Hiç susmadan denizi ve rüzgarı anlatmanızı çok özleyeceğim...

3 yorum:

guguk kuşu dedi ki...

bizim karadeniz neyine yetmiyor:)
kızma, şaka şaka:)
hediyeni almadın:) bende

tutsak dedi ki...

Acil şifalar diliyorum...
Bize güzel duygular yaşatan dostlarımız, güzel insanlar GERÇEK SEVGİLİYE kavuştuklarında üzülmemeliyiz ve onların bize öğrettiklerini yaşattıklarını diğerlerine aktararak onları hep hayatta tutmalıyız
SEVGİLER

Fortunata dedi ki...

Sağolun Tutsak..