Gökyüzü delinmiş, içimdeki aklı selim delirmişse kime ne? Nasıl da umurumda değilsiniz dışarıdakiler. Dışımda estirdiği terör yetmeyip, içimde köy kuran sinsiler. Şişt size diyorum And olsun yağan yağmurun her damlasına, yakacağım her birinizi hem de suyla!
Kalbimden ne geçiyor biliyor musunuz? Hani şu benim arka balkondaki ıhlamur var ya, gidip onu öpmek sonra da her bir yaprağını tek tek kurulamak istiyorum. Çünkü bu yazdan bana kalan en güzel şey onun gölgesi, kokusu ve balkonuma gizlice bıraktığı çiçeklerdi.
Fakat çok çaresizim; bir ağaç nasıl sevilir bilmiyorum... Bir insan nasıl sevilir peki? Bunu bildiğimden de hiç emin değilim. Neyse, önce ıhlamuru öpeceğim, sonra sizi yakacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder