Baharların gelişini yaprak sesleri müjdelemez mi? Nasıl ilkbaharı yeşillenen dalların, ılık rüzgarlarda salınarak çıkarttıkları sesle biliyorsak, sonbaharın ilk belirtisi de, bizim mahalle çöpçüsünün sabah kahvem için yaptığı yaprak süpürme müziği!
Onu dinlerken, şu saatlerde işte veya yolda olan arkadaşlarıma göre kendimi şanslı hissediyorum. Zira kedim, kahvem, işim evimde. Ve tabii sevdiği insanla karşılıklı kahve içen, Güney Amerika'da bambaşka bir sabaha uyanmış ya da kızının saçlarını tarayana göre de şanssız sayılırım. Hayat!
Kocaman kocaman rüyalar gördüm dün gece. Uykumun arasında beni düşündürdü bilinçaltı çöplüğüm. Tam okuma yazma havası vesselam....
demişim dün sabah.
Oysa bu sabah, dün geceden çok daha karışık rüyalarla, allak bullak uyandım. Üstelik buzdolabındaki yarıya kadar dolu su şişesine elimdeki süt şişesi ile değince, tuzla buz oldu. Sonuç?
Aklıma takılan bir şeyler var...
demişim dün sabah.
Oysa bu sabah, dün geceden çok daha karışık rüyalarla, allak bullak uyandım. Üstelik buzdolabındaki yarıya kadar dolu su şişesine elimdeki süt şişesi ile değince, tuzla buz oldu. Sonuç?
Aklıma takılan bir şeyler var...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder