SESSİZLİK

 

İyi Pazarlar,

Henüz saat erken, sokaklara insanlar dökülmemiş. Sadece birkaç kedi var yemek aramaya çıkan. Ve ben bu saatleri çok seviyorum. Okumak, yazmak, evimi toparlamak ve hemen hemen herşey için güzel zamanlar.

Dün sabah yenişemediğim çaresizlik hissimle öğleden sonra vedalaştım. Çocukluk arkadaşlarımdan biriyle buluşunca içim serinledi. Aynı mahallede büyüdüğüm insanla neredeyse beş saat kesintisiz eski zaman konuştuk. Galiba farklı sebeplerden ikimizin de ihtiyacı varmış. Büyüklerin davul dengi dengine dediği bu olsa gerek. 

Biliyor musunuz bir şey anlattığınızda fazladan sorularla hikayenizi piç etmeden, anlayarak dinleyen kaç kişiye sahipseniz o kadar zenginsiniz. Kastettiğim entellektüel bişi değil. Tam tersi, yaşamakla alakalı. Jale Teyzeyle harım, pazar, lale, Bardakçı konuşmak mesela. Ya da dün Gözde'yle yaptığımız, mahalle sohbeti. Mazhar Osman, İlhan Koman, madam teyzeler ve daha nicesinden bahsedip gülümsemek. Günü Mabel'de likörlü çikolata yiyerek bitirmek. 

Başka türlü iyi olamazdım. İçinde yaşadığım toplum beni tükürüyor. Açıkcası bende ona pek hayran sayılmam. Sayımız azalıyor....

Bugün mü? Muhteşem Isparta elması buldum markette. Onlardan kurabiye, kek ve marmelat yapacağım:))) Çünkü üç kilo elmayı yiyerek bitiremem. Fakat en sevdiğim kış meyvası elmaymış, anladım.

Şimdi bi yatağımı toplayıp üzerimi değiştireyim, belki elma ile neler yapılabilir diye tarifler yazarım günün sonunda?

İyi Pazarlar