Acım bayat, yaram eski.
Neden meditasyona uzandığımda o ışık selinin içinde yıkanamıyorum? Neden burnum sızlamadan aklımdan geçiremiyorum kayıplarımı? Olanı olduğu gibi kabullenebilmek için yaradana sığınıyorum. Ölümü kabullenebilmek için yalvarıyorum. Lütfen, kalan ömrümü, göğsümde kalbimle, vicdanımla yaşamam için bana inanç ve cesaret versin. Bizi affetsin... Sevgiye sırtını dönenleri affetsin... Dünya malına kapılanları affetsin. Ardından ağlayamadıklarım kalbimde biriken şu koca göl için beni affetsinler... Tanrı beni affetsin, onun verdiği bu cana zulmettiğim için...
http://www.youtube.com/watch?v=4Yps944qARQ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder