Günahım kadar sevmiyorum yazı. Yüzmek olmasa zerre kadar kıymeti yok nazarımda. Yaylalara çıkmak, akşam olduğunda ateş yakıp battaniyeyle oturmak isterdim. Senelerdir Kaçkar Dağları'nda Ağustos geçiresim var ama olmadı gitti. Bugün bir delilik yapıp uçak bileti alabilirim. Çünkü her durumda fakirsem eğer neden yüzmeye gitmeyeyim?
Egzamam felaket rahatsız ediyor. Yayılmayıp aynı noktada, başparmağımın kökünde kalışına sevinsem mi üzülsem mi bilemedim. Kaşıntısını tarif etmem imkansız!
Rüzgar yok bu sabah. Ne incir, ne defne ve ıhlamur kımıldamıyorlar. Rüzgar olmayınca hepimizin tadı kaçıyor. Malum bu yaz onlarla çok sıkı fıkı geçti, nedense beni anladıklarına iyiden iyiye ikna oldum. Meğer ne hoşmuş ağaçlarla dostluk etmek. Alınma, gücenme yok, beklenti sıfır, sabır ve sadakat desen tadından yenmez.
Kendimi tamamlanan bir hayattan çıkmış, başlayacak olana adım atamamış hissediyorum. Askıda kalmış kahve gibiyim, artık biri bu duyguyu alsın istiyorum. Hep başlamasını hayal ettiğim bir dönem var, oldurmak istediğim bir düzen. Nedense içinde olduğum zaman dilimin aslında o an değerlendirilmesi gereken ve başlatmak istediğim, sahiden olsun istediğim her şey için ideal ve belki de tek fırsat olduğunu idrak edemiyorum. Neden?
Bitmeyen roller, sonu gelmeyen görevler ve eksik yaptığım, yetişemediğim için azar işittiğim rutinlerle sıkıştırılıyorum. Benim ne işim, ne savaşım sona ermiyor. Depresif olmadığıma sevinsem mi, yoksa üzülsem mi bilemedim. Depresyonda olsam tedavisi var. Ama bu hissettiğim kapana kısılma hissinin ilacı falan yok!
Herşey geçer biliyorum. Ağustos da geçecek. Rüzgar esecek. Tatlı serin, yeni ev ve alışacağım düzen gelip beni bulacak. Peki ben ne yapayım? Nefes alayım. Alayım da o günü göreyim di mi?
2 yorum:
Elvan Sevgili Elvan isyan etmek istemiyorum ama benle aynı fikirde olman içimi ferahlattı şu sevmediğim yaz gününde. Nasıl mutsuzum bir bilsen 😔 sıcak benlik değil asla...
Son on gun, biticek inşallah.
Yorum Gönder