Kafadan kafaya geçişlerimi takip edemez oldum! Üstelik bu benim temiz kafam; ne alkol ne başka bir uyuşturucu. Ama onu da yaptım. şişeyle şarap içip, eşşek gibi ağladım. Sonra günlerce bahçedeki gülün açışını izledim. Sabah körü parka koşup yaprakların arasında gezindim. Ekmek pişirdim. Yüzlerce kadın fırladı içimden, her birinin ardı sıra sürüklendim. Ama en çok merhamet delisi olan yordu. Onun bitmeyen mızıltıları. Anası dıdısı. Ah o!
Şimdilerde mi? Bi isyan, bi kırılganlık, aşırı alınganlık....
Senden ne haber?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder