7 Ocak 2016 Perşembe

UYAN






 
Derin uyku gözlerimin çok uzun zaman önce kaybettiği, sahipken kıymetini hiç bilemediği hazine...
 
Geçmiş zaman Ashram günlüklerinden:
 
- ... çok ağladı, dünyanın öbür ucuna  ( Asya kıtasının bir adasına...) kaçsa da yaralarından, o yaralara izin verişinden ve öfkesinden kurtulamadı. Olanı olduğu gibi kabul edemedi..
 
- Nasıl hocam?
 
- Eyvallah diyemedi.
 
- Benim gibi mi?
 
- Daha fena..
 
- ... ne olacak?
 
- Hemen yeni akitler yapmalı, yoksa hastalanacak.
 
- Yeni akitler mi? Nasıl yapacak?
 
- İnanarak
 
- Neye?
 
- Kendine
 
.... ne oldu bilmiyorum. Yeni akitler yaptı mı, yoksa hastalandı mı?
 
Uyandı mı?
Uyandım mı?
Konya'yı özledim....
 

Hiç yorum yok: