İkinci kahveden sonra biraz biraz bilinçaltımın tercümesini yapabilirim.
Her ikisi de benim için hem çok güçlü, hem de çok kırılgan karakterlerdi. İkisiyle de eksik kalan bir ömür vardı ellerimde İkisiyle de tüm gayretine rağmen bağlantıda kalamadık... Biri başsağlığı ziyaretini reddetti, diğeri gel tanisalim, iyileselim teklifime burun kivirdi....
İkisi de benden vazgeçti! İkisi de beni duymadi.... İkisine de fazlasıyla gücendim.
Birlikte yaşanmamış, anlatılmamış ve anlaşılmamış hayatları rüyamda temize çekiyorum.... Zavallı ruh! ben! Bir avuç huzur için geceleri ne kivraniyorum ama!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder