... Sen uyudun diye zaman durmaz.
Deniz anlattiginda fantastik film izler gibi dinlemiştim. Olabilirdi tabii neden olmasindi ki? Simya, okult, kabala... tüm ezoterik bilgi arkeoloji, ki çok genç bir bilim, farklı sanatlar dalları ve bilim kolları hepsi teoriyi desteklemiyor muydu? Destekliyordu.
Victor'un Ashoka ile toplantısı dün gibi aklımda. O gün orada tanıklık ettigim paylaşımlarla ne kadar sarsıldığımi hatırlıyorum... Polonyalılar kurtları korumaya çalışıyor ve ekosistemdeki yerlerini anlatıyorlardı. Finliler, Japonlar, Ruslar....
Anlamıştım. Olacaktı bütün bunlar. Olcayi ama gelecekte. Benim o gelecekte hayatta olma ihtimalimi hiç hesaba katmamistim... Victor'un olmama ihtimalini de dusunememistim..
Şimdi burası orası; hızla giden bir trenin içindeyiz.
Toprak alamadım. Çanakkale'ye gidiyorum Nisan'da. Orada birşey yaparım belki. İyi ki zamanında almışım. O da bişi. Ekip biçmek zaman alacak ama bir kıyamet evi hazırlamak zorundayım.... Bunu hep biliyordum. Aklım başıma erdiğinde beri hep kaos görüntüleri vardı gözümün önünde. Bilincaltim sanmıştım... Değilmiş..
Çok çalışmam lazım. Dünya zor bir dönem ekte ve ben o hızla giden trendeyim. Sen? Sende buradasın....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder