8 Mart 2022 Salı

KELİMELERİN UYUDUGU YERDEN YAZİYORUM.

Karanlık. Gozyuzune bakiyorum, milyarlarca yıldız var. Hiç biri parlamiyor. İşığı zayıflamış ampuller gibiler. Buyuk Ayi dışındakileri tanıyamadım. 

Servi agaclarinin arasından görüyorum geceyi. Eski bir park veya mezarlik burası, bilmiyorum. Kendimi goremiyorum. Uzamış miyim? Ayakta miyim? Ölü veya diri olup olmadigimi bile bilmiyorum.

Alemlerden alemlere geçilen bir gecede servi agaclarinin arasından feri sönmüş yıldızlara bakıyorum.

Hiç yorum yok: