Sana nasıl hayran olmaz insan? Nasıl inanmaz? Havada asılı kalmış tülbentin, incelik bulut gibi. Elbisenin moru lalede, mavisi deniz.
Onlarca sokak çocuğu sen varsın diye tok belki? Yüzlerce kedi, binlerce ağaç sana emanet. Şehrin merhamet bekleyen canları seninle tesellide. Seninle uykuda, yaşamda.
Ruhun güçlü kalesi sensin Meryem, eteğinin hışırtisinda huzur bulduğumuz annesin.
Bu kadar çok şeyken, hiç olmayı seçecek kadar mütevazı olansın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder