Hayatın hep itten, hep ugursuzdan, her daim kendini kollayandan yana olması nedir?
Kıyamet.
Bence bütün bunlar küçük küçük yüzlerce, binlerce, milyonlarca kıyam! Sonunda uyanışı olmayan kıyametler silsilesi. Bir tür kabus ..
Suat ve Semra Abla gibi kendi cennetime çekilmeyi o kadar isterdim ki ... Neden beceremedigimi bilmiyorum. Bilmiyor muyum? Konfor alanımdan uzaklasmaktan korktum besbelli .. Baska ne olabilir?
Hayatın insan kayirmadigini biliyorum. Benimki mizmizlik... Ağaçlara su yürümüş, çiçekler patlamış, boğaz en güzel serininde.... Benim anlattigima bak!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder