Günaydın,
Dün gece uzun zamandır denk gelmediğim güzellikte bir Ay manzarası izledim. En son geçen yıl Eylül'de Aspat böyleydi. Büyülenmiş, bakakalmıştım gökyüzüne. O gece de tamamen bir tesadüftü, bu gece de öyle oldu. İnsan beklemeyi bıraktığında hayat eteğindeki güzellikleri silkelemeye başlıyor.
Neredeyse iki senedir oturduğum evin neresinden bakarsam bakayım apartmanların ardında kaldığını düşündüğüm Ay, meğer belli saatte onu dakikalarca izleyebileceğim muhteşem bir aralığa geliyormuş! Sadece kendi gelse iyi, bu defa birbirinden pamuk bulutları da taşımış yanında ve öyle bir gökyüzü şöleni yaptılar ki sormayın gitsin.
İçimden bir ses "Elvan, sen şu an sadece sezsen ve bilmesen de birşeyler sonsuza kadar değişti. İyidir, kötüdür o kadarını sana şimdi söyleyemem ama birşeyler değişiyor, hem de tam şu anda" dedi.
İnandım.
Gece boyunca bilinçaltım kustu durdu. Rüyalarım adeta paralel evrendeki olası yaşamıma yolculuk gibiydi. Kaçırdığımı sandığım, yeterince tutunmadığımdan yakındığım herşeye orada sıkıca tutunmuş versiyonumu gördüm ve şu kadarını söyleyebilirim O kadın hiç memnun değildi. Yaşadığı strese belli ki değmiyordu. Şaşırdık mı? Hayır.
Uçsuz bucaksız arazilerde uzun keyifli sofralar kurmayı dilerdim. Her canım istediğinde denizde olabilmeyi, yıllarca hiç üzülüp sıkılmadan işimi yapabilmeyi isterdim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder