Çok severim. Bir eser gün batımına bu kadar mı yakışır? Evimle vedalaşırken ona içtenlikle teşekkür etmek istiyorum. Çünkü bu evi ardımda bırakmak demek kocaman kocaman hatıraları yerli yerine koymak demek... Her Allahı'ın günü babanızın acı içinde inlediği bir odaya bakarak uyanmak tahmin edersiniz ki pek sevimli değildir... Ama bunu ben büyüttüm. Kaderin dev bir karabasana dönüşmesi tamamen benim işgüzarlığımdı. Ölü bir adamı sevmeyi, gömmemeyi seçtim. Sonra da kendimi bu döngüye hapsettim; beni terk eden adamları sevdim! Terk etmeyenleri de ben bıraktım. Onlardan evvel davrandım! Aferin bana.
Şimdi kocaman bir kadın olarak ayrılıyorum bu mahalleden. Ayrılıyorum geçmişten. Kendimi br kapsülle uzaya fırlatılmış gibi hissediyorum. Belki pek çok şey benimle olmayacak fakat nihayet ben, ben burada, şimdiki zamanın içinde akacağım.
Brahms sever misiniz bilmem, insanı hem umutlandıran, hem hüzünlendiren müthiş bir besteci. Klasik müzik günlerim geliyor. Bu kış fırsat buldukça müzik dinlemeye karar verdim. Tıpkı eski günlerdeki gibi.
Açlıktan paramparça olan ruhumu beslemem lazım.
2 yorum:
Gittiğin yerde sağlıklı mutlu iyi insanlarla ol 🤲🤲🤲💙🖐️ geri kalan hepsi hikaye...
Ne hikaye ama....
Yorum Gönder