Günaydın Eylül,
Günaydın Hayat!
Sana da günaydın güzel ceviz ağacım.
Güne Nuri Harun Ateş dinleyerek başlıyorum. Sesini seviyorum. Bana harika bir Ayvalık tatilini hatırlatıyor. Bas bas bağırarak şarkılar söylediğim güzel bir tatil...
Arkasından Rag'n Bone Man söylesin, Human! Çünkü sadece insanım yahu! Yaralı, bereli ve rengarenk! Belki de bu yüzden kendimden hiç sıkılmıyorum:)) Hayatım macera! İleri veya geri, illa macera:)
Herşey çok hızlı değişiyor. Değiştirmek istersek. Evi toparlarken aklım fikrim tatilde:)) Eskitemediğim mayomla her fırsatta yüzüyorum! Havuza gidebilirim aslında ama nedense derdim tuzlu su galiba. Şöyle güzelce suya basayım kendimi de kışa pamuk gibi olayım.
Sonbahara gücümü toplamalıyım. Kapısına dayanıp hesap soracağım insanlar var. Korksunlar benden.
Blogu da kapatıyorum. Bu defa geçici olarak değil. Bence dün gelen mesaj iyice anlattı ki, ölmesi gereken şeyler kesinlikle ölmeli... Yaşamaya cesareti olmayan araf bir alan blog. Artık ya yeniden günlük yazmalıyım ya da sahiden kıçımı sıkıp yazma eylemini hayata geçirmek için çalışmalıyım.
Diyeceğim o ki adresim eti.elvan@gmail.com
Eğer yeni yazılarımı okumak istiyorsanız bana adres ve telefonunuzu iletmeniz gerekecek. Çünkü bir daha hayatıma kaçak yolcu almayacağım. Üstelik birkaç aydır bu blog lüzumundan fazla okurun dikkatini çekiyor. Huylanmaya başladım.
Harika bir Eylül sabahından hakkınız olanı alın! Öperim
2 yorum:
Geçenlerde okuduğum şu yazı çok hoşuma gitmişti Elvan. " yaşamın şarkısını kendin çalarsın müziğine kaç kişinin misafir olduğu önemli değil misafirler gelirler ve giderler sonsuza dek dinleyici kendin kalırsın... " seni dinlemek bana iyi geliyor sen benim kağıda dökemediğim notalarsın... Tamamen gitsen çok üzülürdüm. Elbette yakanı bırakmayacağım 🤗💙🤲
Yakamı bırakma lütfen:) benden çabuk vazgeçilmesi kalbimi kırıyor.
Yorum Gönder