Tünaydın,
Yalnız geç kalktığımdan değil, henüz popom yer gördüğünden tünaydın. Kayıtlara düzgün geçsin lütfen! Uyandığımdan beri evin içinde kafası kesik tavuk gibi koşturuyorum. Kiracıyla konuş, İsis'in son günü vitaminini ver, Theodora üzülmesin, çamaşır yıka, bişiler ye, emlakçıya ev sor, anana gidip domates kaynatmayı unutma ve en önemlisi Prusya Kralı hayatta!
Evet ya, dolunayın abidik gubidik etkilerine rağmen bu hafta elde var iki kutlama! Birincisi Ekin Atalar'ın Le Cordon Bleu mezunu olmasıydı, ki hakkıydı zaten ama mahvoldum ertesi gün. Üstelik kızlarda fazla neşeli video serilerimiz kaldı, dilerim elalemin eline düşmez:))) İkincisi ise Ekin Anıl'ın Contemporary de işlerinin sergilenecek olması! İkinci kutlamamız sa malum yine Zeplin'deydi fakat birincisi kadar çıldırmadık. Her gece ölümüne içilmez ki canım!
Şimdi, kısmetse bu akşam sakin bir aile yemeğiyle Prusya Kralı'nın aramızda oluşunu kutlayacağız. Ardından yarın, Ekin Anıl'ın 41.,yaşını Prusya Kralı'nın hayatta kalışının 1. yılını kutlayarak devam edeceğiz.
Kardeşim yaşıyor diye mutluyum. Her gece şükrederek uyuyorum. Herkes kardeşini benim kadar sever mi bilmem ama ben onsuz yaşadığım bir Dünya'yı şu an olduğu kadar sevemezdim.
İsis.... Bugün sokağa dönüyor. Hayat ne hep neşeli, ne de hep mutlu son. Bazen sadece son. Bazen tam istediğin gibi gerçekleşmeyene de eyvallah demek. Benim taşıyabileceğimden çok fazla bu yük diyebilmek...
Her durumda henüz gün bitmedi... Son cümle kurulmadı. Hayat devam ediyor. Hep birlikte devam ediyoruz.
*JABBAR SÖYLÜYOR:) BİZ OYNUYORUZ! HADİ HEP BERABER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder