Ne münasebet! Ne hızla giden, ne de duran trenin içinde uyumam, uyuyamam. Mayamda yok!
İkindi okunurken şarap içen kulunu affet Tanrım. Amin.
Neyse, ne diyordum. Böyle Tanrı kendini hatırlatınca ihtiyaten bi, kusura bakma sevgili yaratıcı demek geliyor içimden. Öyle yanar döner dini bütünlerden değilim ama birliğe gönülden inanır ve içimde hissederim. Ha bu beni yolun gereğine sokabiliyor mu derseniz, ben yola gelen, getirilebilen tiplerden değilim. Serseri mayın geldim, serseri mayın gidiyorum gezegenden vesselam.
Hah, ne diyodum, bana en nefis teşhis en yakınımdan güm diye geldi, " sen duramıyosun" dedi Prusya Kralı:)) Çok haklı duramıyorum. Annem de sabah yedide uyanıp ev aramaya çıktığımı duyunca "seni sokakta doğurdum zaten" dedi.
Hep durmayı hayal ediyorum ama durduğumda karşılaşacağım şeyleri özlemek ve hayal etmek muhtemelen daha fazla işime geliyor. Artık nasıl bir pis kaçak dövüş sanatçısıysam siz bilin artık!
Neyse ne yaw, hızla giden trenin içinde uyuyamam ben! Giderim lokantasına bi şişe şarap söyler yazarım çizerim. Sonra da gider sızarım:)) Hadi öptüm ayaklarımı dinlendirip kitap okuyacağım biraz. Keşke senin de serinletilmiş beyaz şarabın ve peynirin olsa. Hayat!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder