Yazıma başlık bulamadım. Bu defa da sen düşün, sen bul sevgili okur. Zahmet edip buraya uğradığına göre bir kez olsun elin iş tutusun ha? Bak olası uygun başlıkları yazıyorum sana: yardımcı kadın oyuncu, kenar süsü, joker, şahsın ben olamama hali. Ne dersin? İstersen önce bi yazayım, sonra sen tamamla.

Kendi hayatında başrol oynayamamak ne demek bilir misin? Sürekli yardımcı kadın oyuncu olmak, ana kraliçeye koltuk çıkmak nasıl bir his fikrin var mı? Bütün bunlar olup biterken insanın iç organları nasıl yanar, içindeki ejderha ne kadar acı çeker hiç bildin mi? Duydun mu?

Bi desene bana, rolden role girdiğin, her hastalanan oyuncu yerine yeni bir makyaj ve saçla sahneye döndüğün kaç film çektin? Adın geçti mi jenerikte? Ne o? Umursamıyordum zaten mi dedin... Haaa yoksa sen Chakravarin hikayesini mi duymuştun benden... Zaten başıma gelen her şeyin sorumlusu tavan yapmış kahramanlık sendromumla, chakravarin olma arzum arasındaki sert rüzgarlar.

Kimseleri beğenmeyen, kendine de zerre kadar değer vermeyen ve değersizlik hissinden donup kalmış bir buzlar kraliçesi miyim ben? Yoksa bu kendini gerçekleştirememe, özünü bulamama hikayesinde sahtekarlık mı yapıyorum? Ben neden susup kendimi duymuyorum? Duyduklarım hoşuma gitmez diye neden bu kadar tedirginim. Her ne ise o, benim işte. İyi veya kötü. 

Çok yorgunum. Durmadan aynı döngüde kıvrandığımı hissediyorum. yardıma ihtiyacı olan sevdiklerimin sayısı hiç azalmıyor sanki. Adeta sınırlarımı zorlarcasına artıyor. Sanırım artık konuşmak bile istemiyorum. Kendi kendime kaldığım yerler o kadar az ki... Defter, kitap ve mat!

Bugün gözyaşlarımı tutamadım matta. Ona mat diyorum ama aslında benim seccadem. Benim uçan halım. Tek arzum da beni içime, evime, özüme götürmesi.

Bu sabah uzun uzun anlattım ıhlamura. Tıpkı onun gibi, içimde, kendimde, evimde olmak istediğimi, hayattaki tek arzumun bu olduğunu söyledim. Zaten beni bir tek o görüyor, o duyuyor. Diğerleri için şehir efsanesinden halliceyim. Parlak, uzak bir yıldız?

Birinci tekil şahıs olarak yaşamak istiyorum bana verilen hayatı. Geçmişin ve geleceğin boşluklarına düşmeden, "ben" dediğime sıkı sıkı tutunarak yaşamak.

Biliyorum, yazı bitmedi, yazarım yine de, sen başlığı seçtin mi? Bi seç, yazıcam ben.