Buket'e...
Bütün yorgunluğumu, tüm yaşanmışlıklarla eteklerine bırakmak istedim bu akşam. Sesin çoktan kurumuş billur bir ırmağın ruhuydu, söylediklerin deniz minaresinin ninnisi olup avuttu beni..
Ağladım eve gelince, gücüme gitti kendimi en sevdiklerime anlatamayıp içimden seninle konuşmaya devam etmek. Biliyorum, bunca yıl sonra elbette hakkım yok seni iç sıkıntımla üzmeye, ama olabilseydi sahiden üç gün üç gece ağlamak isterdim dizinde. Teşekkürsüz bir hayata en az üç gün ağlamalı insan....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder