Yazmak bana geri döndü! Kaçtı gitti sanmıştım ama burada işte. Zaten her şey bana dönüyor ki. Ben bitti sanıyorum bitmemiş, gitti sanıyorum gitmemiş oluyor hep. Neyse ne, müthiş güzel bir Eylül sabahından yazıyorum. Günün ilk kahvesi yanımda, az sonra evi hızlıca toparlayıp güzel bir banyo yapacağım. Hani hep anlatırım ya çok severim sonbahar ürpertisini diye, hah işte onu hediye diyorum bugün kendime. Banyodan çıkınca gelen tatlı serinliği. Kurulanınca bile kalan hafiflik ve ferahlık hissini. Üşütmeyen, bir uzun kollu penye giydiren ama henüz hırkalık olmayan serini.
Fark ettim ki insan kendine sadece şimdiki zamanda hediye verebiliyor. Geçmiş ve gelecekte hediye yok... Geçmiş zamana dair bir kutlama veya telafi hediyesi olamıyor. Ve tabii geleceğinden asla emin olamayacağımız bir gelecek için, ki geldiğinde şimdiki zamanda hazır ettiğimiz hediye anlamını yitirmiş olabilir, hediye hazırlamak da imkansız.
Elde var şimdi.
Pandemi bana içi kaygı ve gerginlikle tıka basa dolu bir geniş zaman vermişti. Vermişti, ben de kabul etmiştim. O geniş zamanın içinde bile kendimi köşeye sıkıştırılmış hissediyordum. Sadece evin değil, zihnimin ve kalbimin duvarları da gitgide daralıyordu. Nefes almak için pencereyi aralıyor, havadaki toz zerrelerinden bile korkuyordum. Neden korktuğumu bilmesem de korku tarafından ele geçirilmişti ruhum.
Şimdiki zamanı geniş zamanın elinden çekip almak hiç kolay olmadı. Olmayacak. Her an gözüm açık, tetikte kalmalıyım. Gayet iyi biliyorum ki, geniş zamanın ordusu ve geçmişin hayaletleri daima kapımda nöbetteler. Geleceğimdeki ağlak ve kaygı dolu duygular ve düşüncelerde öyle. Ne gam!
Elde var şimdiki zaman. Elde var uyanık bir ruh!
Pencerem müthiş bir ressamın elinden çıkmış eşsiz bir tablo sunuyor bana. Keşke görebilseydiniz. Zakkumlar yavaş yavaş yaza dair neşeli renklerini sonbaharın kucağına bırakıyorlar. Tatlı bir rüzgar var balkonda. Bugün bir misafir ağırlayacağım gün ortasında. Sonra kedilere aldığım ciğeri pişireceğim. Aniden serinleyen havada güzel bir şeyler yesinler istedim. Akşama doğru kendimi uzun ve müzikli bir yürüyüşe çıkartacağım.
Ha, müthiş güzel kokan bir banyo köpüğü aldığımı söylemiş miydim?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder