Aynen durum budur; ciddi üşütmüşüm. İzmir günleri malumunuz kosturmacali geçince, insan denen makinenin arızaya bağladığı bir yer var. İşte burası orası! Peki ne yapıyorum? Tavuk suyuna çorba içip yatıyorum. Kabus görmüş gibi terleyip, kalkıp yıkanıp, yine yatiyorum. Bence C.tesi mis gibi iyileşmis olurum ve Pazar annemde kahvaltı yapar, P.tesi işlerimi toplar, aynı gün ucaga atlarım.
Ah ya uçak tabii. Bir daha o fasfakirlerin dolustugu otobüse biner miyim hiç. Asla!!😂🤣🤣
İşin şakası bir yana ezelden sevmem otobüs yolculuğunu ve insanın yaşı ilerleyince hiç cekilmiyormus. Bacağımın ağrısı bir yandan, kıçımin başımın rahatsızlığı öteden derken, sekiz saat deli danalar gibi kivrandim durdum. Ben sağdan sola, soldan sağa dönmekten rahatsız olduysam siz varın bana bakanları düşünün!
Velhasıl otobüs olayı bitmiştir. No otobüs.
Neyse, bugün kısacık bir merhaba olsun, yarın ola, hayir ola . Aman kendinize iyi bakın, ben ki pek hasta olmam, vaziyet budur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder