Her Allah'ın günü bişi yapsam da, bizim evin eksikleri bitmiyor! Tam oh yemeği hak ettim diye masaya oturduğumda hala bir paket peçete almamış olduğumu fark ediyorum. Günlerdir mutfak tartısı arıyordum, bugün buldum! Baharatları bile henüz tamamladığımı düşünürsek nolcak ya al tarafı peçete di mi? Napiim yahu, kadın başıma bu kadar be ya:)) Yok yok, kadın başıma şahane işler yapıyorum, mesela bugün balkonun demirliklerine misler gibi tel gerdim. Yemin ederim kendime hayran oldum! Ulen Elvan dedim, yazık oldu kız sana, nefis marangoz, çiftçi falan olurmuş senden:))
O kadar severek çalıştım ki, of. Yani maşallah. Çünkü bitmedi. Yarın kaldığımız yerden devam. Ama ödülü süper olacak çünkü Theodora da benimle balkona özgürce çıkabilecek.
Az evvel mutfak için jaluzi siparişi verdim. Çünkü nihayet şıkır şıkır güneş alan bir evimiz var çok şükür amma elbette kızım ve ben güneş allerjisi ile bedelini ödemeye başladık bile! Konaklarda büyüdüğümüzden zahir, hemen kızardık ikimizde:))
Ramazandan ve inzivadan mutlu mesut, sevdiklerimizi özleyerek sallan yuvarlan yaşıyoruz. Bu tanımsız zamanlar geçtiğinde bana soracaklar "naptın evde?" diye, "kendimi besledim, saçıma, cildime, ruhuma, zihnime bakım yaptım" diyeceğim. Sahiden de öyle yapıyorum. Hatta online ders vermeye başladım. Katiyyen olmaz demiştim ama öğrencilerimin ihtiyaçlarıyla kendi inadım arasında inadımı bırakmayı seçtim. Çok da hoşuma gitti ne yalan söyleyeyim.
Valla bizde vaziyet budur hocam, siz nettiniz bugün?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder