Merhaba,
Pazar gününün tamamını keyif yaparak geçirdiğimi düşünmüyorsunuz herhalde. Elbette öyle değil. Koli yapıyorum, kooliiii. Ama az kaldı, çok iyi çalışıyorum, her sabah rüyamda paketleme görmüş gibi kalkıp kahvem biter bitmez girişiyorum ve sonra duşumu alıp bırakıyorum. Haftaya rahat rahat toparlanmış ve ufak tefek işleri kovalıyor olacağım inşallah. Mutluyum vesselam.
İçimde bir gevşeme var. Gerçi o gevşemede içtiğim biranın etkisi de vardır mutlaka:))
Her neyse, taşınırken yıllar içinde yazı yazdığım dergileri, on dört on beş yaşlarındayken hayranlıkla biriktirdiğim sanat ve kültür yayınlarını buldum. Çok hoşuma gitti. Onları toparlamak, elemek ve düzenlemek iyi geldi. Fol o dergilerden biri. Benim nazarımda gelmiş geçmiş en iyi iş. Döneminin çok ötesinde, olağanüstü bir ekip çalışması. Tıpkı Gergedan ve Cogito gibi. Nerdee şimdi öyle işler?
Okan'ı çok iyi anlıyorum. Bizim zamanımızda entellektüel olmak zordu. Emek isterdi. Öyle google tarayarak veya ana babamızın yardımıyla yürümezdi mesele. Öyle olsa Ferit Edgü'nün kızı Esma ehemmiyetli bir sanatçı olurdu. Oldu mu? Hayır. Burhan Uygur'un oğlu Tuna? Hayır. Cevat Çapan'ın oğlu Alican? Hayır. Çünkü iyi bir aile ve iyi bir okul da yetmez. Kişinin alın terini gerektirir okumak ve anlamak. Okan'a uyuz oluyor insanlar ama bence uyuz olacaklarına derdini anlasınlar.
Velhasıl, ev toplamak demek zaman kapsülüne atlamak gibi. Evet insanın ebesi şey ediliyor ama öte taraftan nefis bir yolculuğa dönüşüyor. Şimdi asıl hikayeler anamın evindeki kütüphane odasını toplarken meydana çıkacak. Giderayak neler anlatacağım kimbilir.
Haydin öperim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder