Günaydın,
Yeni bir hafta ve Temmuz yavaş yavaş bitiyor. Sonra ver elini sımsıcak Ağustos! Olsun yahu, mevsim bu gelecek ve geçecek:)) Napiim kendimi böyle sakinleştiriyorum.
Yapmam gereken işler yavaş yavaş sıkıştırmaya başladı. Ufaktan taşınmamı kolaylaştıracak şeylerin peşine düşmem gerekiyor. Aslında iki tam hafta bana fazlasıyla yetecek gibi görünüyor. Bahçedeki işleri halledince epey rahatlayacağım. Fakat soru şu: bahçe düzenlemesi yapmalı mıyım?
Bu sabah canım dışarı çıkmak istemese de beni bekleyen görevlerim var. Elbette az sonra postaneden başlayarak kımıldamam gerekiyor. Postane, anne, banka, Osman'ın depo, Ekin ve ev! Umarım arada pazara gidecek enerjim de olur. Kısmet.
Yüreğim bir kabaran, bir sakinleşen deniz gibi. Ayağımı suya sokmadım dersem nankörlük olur. Yüzdüm. Fakat aklım Yunanistan'da. Yaşamayı arzuladığım hayattan an be an geri düşerken, yeni bir yaşamı organize edebilmek için, ki önce hayal etmeli, o da iş, gücümü toparlamaya çalışıyorum. Başaracağıma inanmasam galiba burada kilitlenir kalırdım. Neyse umutluyum kendimden.
Haftaya başlarken motto bu olsun mu? Kendimizden umudu kesmeyelim veeeee kendimizden başkasına umut bağlamayalım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder