Günaydın,
Haftaya kendimi hafif hissederek başladım. Son üç dört gündür temiz beslenmeye geri dönmek iyi geldi. Gözde bu konuda çok destek veriyor. Onunla birlikte hareket etmek ruh durumumu yönetmekte de yardımcı oluyor.
Bugün ufak tefek işlerim var. Yarın da öyle. Çarşamba malum okul günü. Perşembe sabah erkenden de Avşa'ya gidiyorum. Teyzemin yazlığını açmaya. İnşallah hava izin verir ve sabahları yüzebilirim.
Taşınma tarihim belli oldu. Eylül. Eylül sonu itibariyle Avrupa yakasının taksisi oluyorum. Bakalım bu değişiklik hayatımıza neler getirecek? Açıkcası heyecanlıyım ve korkuyorum. O kadar alışmışım ki ailemin kıçının dibinde yaşamaya, bu mesafe bize nasıl hissettirecek hiç bilmiyorum. Ya kendimi bulacağım, ya da toptan kaybolacağım!
Benim aileme bağlılığım dozu kaçmış bişi biraz. Kendimi her daim onlardan sorumlu hissediyorum. Oysa ikisi de yetişkin ve ikisi de gayet güzel herşeyi halleden insanlar. Onlara sardırmadan yaşamayı becerebilirsem nefis olacak.
Bu hafta kendimden beklentim üç dört gün salıvermek. Perşembe sabah 08.00 feribota adım attığım an itibariyle ertesi hafta Salı öğle saatlerine kadar tek ödevim derin derin nefes almak olacak. Yüzerken müzik dinlediğim kulaklığımı ve Tiamat'ı da yanımda götürüyorum. Ona hakkını vererek zaman ayırmakta kararlıydım, işte zaman!
Bakalım yeni mayom yetişebilecek mi?
Allah başka dert vermesin di mi?
2 yorum:
Yaparsın inanıyorum. Sen beceremezsen kimse beceremez. Bu arada Bi gün dahi yazmayınca merak ediyorum bilesin. :))
Çok sağol, merak edilmek güzel!
Yorum Gönder