Er ya da geç, yerimiz belliyken bütün kavgalarımız düş! Yüksekten düşüş!
Bir hafta daha bitti ömrümüzden. Baharın en güzel günlerini yaşıyoruz, -sahi yaşıyor muyuz?-; erguvanların, mor salkımların gittiği, yerine yasemin kokularının usul usul yayılmaya başladığı geceler.
İki cenaze. İki mezarlık. Yorulmuş bedenler.
Biri beni alsa, götürüp suya bassa. Orada kalsam. Yavaş yavaş korkularım ayrılsa benden, asıl olana hazır çıksam sudan. Bir daha düş görmesem, düşmesem, uykuya dalmasam.... Olmaz mı? Olamaz mı?
Dileğine dikkat et derdi Ustam. Bir avuç toprak, gökyüzü ve yeşillik. Nerede bilin bakalım?
Bırakamadıklarının yanına gider insan. Artık bırak. Yoluna git Elvan. Artık neresiyle yolun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder