Okula gitmek için evden çıktım. Kadıköy'den almam gerekenleri alıp, minibüse bindim. Ki bu benim en sevmediğim bölüm. Yine de, duraktan bindiğim için ayakta kalmıyorum diye avunarak kendimi sakinleştiriyorum. Zira şu şehirde en sevmediğim iki şeyden biri minibüs. Diğeri de babasının tarlasında yürür gibi yürüyüp, bununla da kalmayarak yere tüküren insanlar!
Şehirli parçam bu çileye daha kaç yıl dayanır gerçekten bilemiyorum!!! Neyse, okula ulaştım. İlk dersimi verdim ve arkasından öğrendim ki Yunus'un doğumgünü partisi var. Dünyanın en tatlı yaratığı üç yaşına giriyormuş. Hatta asıl doğumgünü Cuma imiş ama unutulmuş! Fakat Yunus çok olgun, bu unutulma bölümüne asla takılmıyor. Bütün dikkat pastada! E zaten akıllı adamın hali başka oluyor:)
Masada en havalı halimizle, uykudan uyanıp gelecek olan arkadaşlarımızı bekliyoruz. Bu arada havadan sudan sohbet devam ediyoruz. Özellikle Zeynep müthiş neşeli bugün. Bu kızın cümleleri, bakışı, durup durup yüzümün her tarafına kondurduğu öpücükleri beni iyileştiriyor. Gerçi hepsinin hali, tavrı birbirinden güzel ama bazı çocukları diğerlerinden ayıran garip bir büyü var. Özellikle ayrıcalıklı davranmamaya çok dikkat etmeme rağmen, bazen daha çok kolum olsun, daha sıkı sarılayım istiyorum! Zeynep o çocuklardan biri. Bana dersin sonunda "ben sizi özledim, selam vermek yerine öpsem olmaz mı? " dedi ya! Olmaz mı? Olur tabii. Hatta hepiniz öpün! Yüzüm gözüm tükürük olsun! En sevdiğim şey:))) Hatta gripseniz o da bulaşsın. Sevgisiz kalmaktan iyidir!
Yaptığım şeyin bana "sevgi" olarak geri dönüşü binlerce liradan daha değerli."Seni özledim öğretmenim" cümlesi ömre bedel! Zeynep'in çizdiği resimler, Yunus'un bunca ay sonra nihayet bana sarılması ve en önemlisi artık dersime katılması müthiş umut verici.
Bu çocuklar gelecekte yoga yaparlar mı bilmem ama şu an için kesinlikle yapıyorlar ve bence ne anlama geldiğini de pek çok büyükten daha iyi anlıyorlar. Gevşemek, kudurmak, nefes almak ve hatta çığlık atmak onlar için çok kolay. Yeter ki oyunu sevsinler!
Haftaya çok mutlu başladım. Çocukların keyifli hali ve katılımı beni inanılmaz sevindirdi.
Yaşasın oyun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder