Oldu ve de olmadı. Ellerinde sigaralar, yüzlerinde gülümsemelerle fener alayına çıkmış gibi yürümek, pek "haksız" ölümün ardından isyan eder gibi olmadı. Yine de oldu, zira ellerinde sigaralar ve yüzlerinde o gülücükle bir kahvede veya evde de oturuyor olabilirlerdi ama onlar sokaklara dökülmeyi seçtiler.. PKK kahrolmasın, Kürtler de olmasın ama lütfen "doğu sorunu" kalıcı bir çözüme ulaşsın! Bakınız cadde çocukları bile kızıyor artık!
Allah çocuğunu, eşini, kardeşini, babasını kaybeden insanlara sabırlar versin... Bizlerin bu acıyı anlaması zor... Dilerim daha geniş kitleler de bu acıdan pay almadan çözüm üretilsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder