27 Ekim 2008 Pazartesi

Yalnız ve Güzel Ülkem.

Nuri Bilge Ceylan, herkesin tanıdığı kadar tanıdığım ve bildiğim bir yönetmen. Yoksa, kendisi hakkında araştırma yapmış ve ardından doktora tezi yazmış değilim. Bende filmlerinden çok daha etkili olan, şüphesiz Cannes Film Festivali'nde en iyi yönetmen ödülünü alırken söyledikleriydi: "Ödülümü yalnız ve güzel ülkeme adıyorum"

Bu "yalnız ve güzel" ülkenin daha da yalnız ve daha da azınlık insanları olarak hala düşünmeye, okumaya ve yazmaya çalışan bir avuç blog yazarıyız şu sanal dünyada. Fakat ne hikmetse birilerini bu sessiz sedasız varlığımız bile bir şekilde huzursuz etmiş besbelli...
Sözün bittiği yer de burası olsa gerek. Dünden beri Arzu-Pınar'ın yorumunu okumaya ve yayınlamaya çalışıyorum. Fakat olamadı. Sistem o noktada kilitleniyor. Ve ben, ne yazdıklarını okuyabiliyorum, ne de teşekkür edebiliyorum.

Bu saçmalık ne kadar sürer, biz ne zaman yeniden duygu ve düşünce komşuluğu yapabiliriz gerçekten bilemiyorum. Ama yazmaya devam etmek lazım. Olmadı facebook ve gmail üzerinden yollarız birbirimize yorumlar bölümünde demek istediklerimizi.
Neyse, kızdım işte. Yalnız ve güzel bir ülkenin yaşayanı olmak bazen çok fazla geliyor...


Not. Diğer ülkelerden blog takip eden arkadaşlar paniğe kapılmasınlar, hala çarşaf giymedik! Ama korkarım az kaldı!!!

3 yorum:

Lupelyan dedi ki...

Ben hala takipteyim siz dostlarımı..Çok kızgınım . Bu nasıl bir zihniyet anlamıyorum, anlamakta istemiyorum. Binlerce insanın emeğini, iletişimini sorumsuzca kesemezler. Bir şekilde yolunu bulup bloglarımıza ulaşmaya ve yazmaya devam edelim lütfen. Umarım bu yorumum ulaşır sana. Sevgiler.

Arzu Pınar dedi ki...

bakalım bu blog yayınlanabilecek mi?

olsun sistem kitlense de, biz başka bir anahtar bulup, tüm kapıları açabiliyoruz işte.

bence bu saçma yasaklama, bloggerların bir araya gelmeleri için oldu. biz hayatımızın sonuna kadar, mutlu mutlu bugün yağmurlu, yarın güneş açar mı diye yazmaya devam ederdik. şimdi birdenbire, güne girilemeyen sitelerle başlayınca uyandık. yani inşallah uyanmışızdır.

Fortunata dedi ki...

Sevgili Lupelyan, nihayet bugün okudum yazdıkalrını. Teşekkür ederim:)) Varlığını bilmek iyi geliyor.
Arzupınar:))Uyandık sahiden.Bir yol bulmalı ki bir kez daha gafil avlanmayalım.