Günaydın,
İyi Haftalar olsun hepimize.
En son nefes alamayarak ve tavuksuyu çorbadan medet umma halinde yatıyordum. Fakat o hal beni durdurmadı, ne yaptım ettim uçağa bindim. Çünkü iyi olduğumda kaçırdıklarıma çok üzüleceğimi biliyordum.
Elbette yolculuk kolay olmadı. Burhan eşlik etmese havalanına ulaşamazdım. Kulağım da fena ağrıdı. Fakat bir şekilde kendimi Derya'nın evine atmayı başardım. Hatta o başarı ile yetinmeyip her sabah yüzmeye gittim! İyi ki öyle yaptım çünkü tuzlu suyla ağzım burnum üç günde açıldı. Tam iyilik hali hala olmasa da kına gecesinde ve düğünde gayet sağlıklıydım ve gerçekten çok eğlendim.
Hayatımda ilk kez yenge sıfatıyla geline ve damada kına yaktım! Ne kadar güzel duyguymuş sevgi ve saygı görmek, tadını çıkarttım. Köyümün türküleriyle oynadım, sevdiklerime sarıldım ve doya doya içtim:))) Düşünün bu benim hasta halim!
Hayatım boyunca katıldığım en güzel düğünlerden biri oldu. Hem damat güzeldi, hem gelin. Kahkahamız bol, ufak tefek şeylere toleransımız yüksekti. Bunca zalimliğin ve gelmekte olan karanlığın ortasında incecik ama güçlü bir ışık gibiydi yeni hayat ve ona eşlik eden törenler.
Yaşamı iyi kılmak her zaman olmasa da genellikle elimizde. Başarılmaması için bir neden yok. Umut, inanç ve inat güzel kelimeler.
Şimdi evimdeyim. Kaldığımız yerden iş güç, eş dost ve şehrin güzel mevsimine tutunmaya devam.
Siz peki? Ben yokken nasıldı hayatınız?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder