Çocuklara renkli kartonlardan bir kaç oyun yaratmak için ne zamandır düşünüyordum. Malzeme kullanmayı sevmesem de, beş aylık bir ders programı sonunda hayvanlar ve bitkiler aleminin dışında bir başka çıkışa ihtiyaç duymak kaçınılmaz!
Neyse, kartonları kestim, pvc kaplattım, derse gittim. Birden aklıma trafik lambaları geldi ve hazırladığım akışı tamamen değiştirerek çocuklara "trafik oyunu"* oynattım. Her biri otomobil oldular. Sarı kartonda hazırlandık. Kırmızıda durduk. Yeşilde geçtik. Ve mavide geri vitese taktık. Sırtımız dik, kollarımız dirseklerden kırılmadan yol almaya başladık. Bu arada arabalar konuşamadığı için sessiziz. ( bu oyunun amaçlarından biri sabırlı olmayı deneyimlemekti, zira mavi kartı görüp geri gitmek, hele ki bitiş çizgisine yaklaşmışken hiç kolay bir şey değildir :))
Çocuklardan biri tek koluyla araba kullanmaya başlayınca ona "kurallara uymuyorsun, lütfen iki elini kullan ki, bir kaza yaşamayalım" dedim. Bana verdiği cevap şu: "babam hep tek eliyle kullanıyor ama!"
Anlıyor musunuz? Büyüdüğünde bu çocuğa "oğlum içkili araba kullanma, dikkatli ol vs vs... " diyebilmeniz için, hatta demenize gerek kalmaması için yapmanız gereken tek şey ondan ne yapmasını istiyorsanız onu yaşamak?
Ne o? Yemedi mi? Eeee bu iş böyle:)
* bu kesinlikle gerçek hayatta da bir oyun, bakınız İstanbul trafiği:)))
3 yorum:
Ben çok etkileyici buldum çocuklara ve eğitime yaklaşımınızı. Gerçekten "ders" verici.
Ellerinize, yüreğinize sağlık.
:) İşim çocuklarla çalışmak ama inanın her hafta ben yeni birşey öğreniyorum onlardan. Bizim ilişkimizde tam bir alışveriş var. Onlara yakın olmadığımda nefes almıyorum sanki.
Harikasın:)
Yorum Gönder