Ev eşyası almaya küsmüş kalbim, yeniden fayans seçmek, havlu rengi düşünmekle pır pır eder oldu:) Bu nabız beni umutlandırdı. Ya da var olan umudumu perçinledi diyelim. Değişim an be an hayatlarımızda; iş ki sürmekte olana boyun eğilmesin. Osho'nun dediği gibi: iki yoldan daima denenmemişi seçmek lazım. Cesaret'te böyle diyordu.
Yirmibeş seneyi paketlemek hiç kolay olmuyor. Ağlayamıyor, üzülemiyor, garip bir şekilde yabancılaşıyorum bazen. Benim değil sanki bu anılar... Benim değil sanki bu mektuplar... Yine de en çok mektuplardan etkileniyorum. Süre gelen yanlışları, tekrarında ısrarcı olduğum davranışlarımı orada yakalıyorum. İnsanlar değişiyor ama ders çığ gibi büyüyerek bana doğru geliyor. Benim dersim sevgi ile ilgili, artık biliyorum:) Mühürlenmiş bir kalbi iyileştirmek için döndüm bu hayata. Karşıma çıkan her insan ve beraberinde getirdiği kalp bu dersin bir parçası.
Taşınmak sadece bir evden değil, bir hayattan taşınmak aslında. Kendinden taşınmak, "değişmez bu" dediğin yargılarından, "değişime açığım" haline taşınmak.
Taşınmakla başlayan yolculuğumun evlenmekle sonuçlanacak finaline adım adım adım giderken; mektuplar, lavabolar, fayanslar ve artık vedalaşmam gereken herşeyle güzel bir dönem yaşıyorum.
Darısı dersini arayan tüm ruhların başına!
5 yorum:
güzel bir yazı bu. bilinçli bir (u)mutluluk hâli. kutlarım fortunata. bu hâli, taşınmayı, değişimi, evliliği, kutlanacak her ne varsa...
Sağol JoA, senin ne kadar içten olduğunu biliyorum. Bu yüzden kutlama mesajın benim için çok değerli:)
rastgele
evlenmek mi kastın yoksa ev'lenmek mi ? hangi cevap ise de tebriklerim ve kolay gelsin dileklerim kocaman. her değişimde bir bilgeleşme vesilesi saklı olduğuna inanırım , ne mutlu sana!
Bal Sultan ve Guguk Kuşu, ikinize de teşekkürler güzel dilekleriniz için:)
Yorum Gönder